Μικρό το χωριό, μικρό το “άγημα”, μεγάλη όμως η ψυχή και η περηφάνεια, όταν οι μικροί τότε ήρωες τιμούσαν τους μεγάλους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους γι’αυτη τη πατρίδα.
Το γιατί μας χαρακτηρίζω “μικρούς ήρωες”, θα το καταλάβουν όσοι έζησαν και πήγαν σχολείο εκείνες τις εποχές που τα σχολεία έκλειναν το ενα μετά το άλλο στα χωριά μας και άρχιζε η “μετανάστευση” που έπρεπε να τη βγάλουν πέρα οι ήρωες γονείς μας…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Σχολίασε το άρθρο μας